اهمال کاری چیست؟
بخش اول – شناخت
یه وقت هایی برای ما این اتفاق می افته که دوست داریم کار هامون رو دیرتر انجام بدیم یا اینکه اصلأ انجام ندیم. برای من که خیلی اتفاق افتاده. با اینکه میدونستم که میتونم از وقتی که دارم بهترین استفاده رو بکنم و کار با کیفیتی انجام بدم اما کارم رو به زمان عقب تر موکول می کردم و چون اکثر ما دقیقه نودی هستیم، به این امر عادت کردیم. ما هر چی که می کشیم از این عادت های مخرب و ضمیر نا خودآگاهمونه. برای همین میخوام در این مقاله در خصوص این موضوع با شما صحبت کنم.
تعریف اهمال کاری:
اهمال کاری نوعی به تعویق انداختن کارهاست. به هر کاری که بگیم بعدأ انجامش میدم، حتی در خصوص کارهایی که براشون انگیزه داریم انجامشون بدیم، اهمال کاری گفته میشه. پس اهمال کاری یعنی به آینده موکول کردن کاری که تصمیم به اجرای اون کار گرفتیم با وجود داشتن انگیزه برای انجام اون کار، یا به زبان خودمونی و عامیانه همون پشت گوش انداختن کارهاست.
تفریف دقیق تر اهمال کاری:
اهمال کاری یعنی عقب انداختن و به تأخیر انداختن داوطلبانه کاری که باعث بدتر شدنش بشه.
نکته:
- تأخیر داوطلبانه است، یعنی ما خودمون یک کاری رو به عقب می اندازیم، به زور و اجبار دیگران نیست یا شرایط محیطی باعث نمیشه که اون کار عقب بیافته.
- عقب افتادن اون کار باعث بدتر شدنش بشه، پس هر عقب افتادنی اهمال کاری نیست، بعضی وقت ها فرق نمیکنه بعضی کارها همون وقت انجام بشه یا بعدأ.
سؤال: آیا به نظر شما اهمال کاری همون تنبلیه؟
به باور عموم بله، اما از دید متخصصان این دو واژه با هم متفاوت هستند. تنبلی اهمال کاری نیست، تنبلی یعنی راحت طلبی. اهمال کاری فرآیند فعالیه که ما انتخاب می کنیم به جای اینکه کاری رو انجام بدیم بریم سراغ کار دیگه ای. تنبلی یعنی اینکه اصلأ ما هیچ کاری نمی خواهیم بکنیم و حوصله انجام هیچ کاری رو هم نداریم. تنبلی یعنی عدم فعالیت و عدم تمایل به انجام کاری. پس متوجه شدیم تنبلی با اهمال کاری فرق میکنه و به همین خاطر می بایستی در استفاده از واژه تنبلی احتیاط کنیم.
خیلی از افراد نسبت به انجام کارها بی میل نیستند و در واقع انگیزه انجام کارها رو دارند، منتها از انجام آن کار در همان وقت امتناع می کنند و انجام اون کار رو به روزهای آینده موکول می کنند. فرد تنبل نسبت به انجام کار بی میله ، در حالی که فرد اهمال کار غالبأ با مشغول شدن به بقیه کارهای زود بازده از انجام تکلیف اصلی خودش طفره میره و انجام کار اصلیش رو به وقت دیگه ای می اندازه.
در یونان باستان فیلسوفانی مثل سقراط و ارسطو برای اهمال کاری از واژه آکراسیا استفاده کرده اند. به زبان ساده آکراسیا حالتیه که در آن بر خلاف آنچه که می دونیم درسته رفتار می کنیم. یعنی میدونیم که باید به برنامه امون عمل کنیم اما این کار رو نمی کنیم، یک رفتار دیگه ای رو انجام میدیم، مثلأ میدونیم که فردا باید گزارشی رو تحویل بدیم و فرصت کافی هم برای این کار نداریم یا میدونیم فردا فلان امتحان رو داریم و اتفاقأ هم وقت کافی برای مطالعه نداریم، می نشینیم با موبایل بازی می کنیم، فیلم می بینیم یا میریم بیرون یه دوری بزنیم. این به معنای اهمال کاریه، از انجام کار اصلی خودمون طفره میریم و اون رو موکول می کنیم به یک روز دیگه.
در طول 20 سال گذشته مطالعات بسیار زیادی بر روی اهمال کاری انجام شده. الآن دیگه اهمال کاری رو فقط به معنای محول کردن کارها به آینده نمیدونند. در اصل اهمال کاری واقعی رو در ناتوانی شدید در خود تنظیمی (self-regulation) می دونند و این مفهوم به نوعی با مدیریت زمان و هیجان در ارتباطه. یعنی اگر که ما به افراد کمک کنیم که بتوانند روی هیجانات خودشون مسلط باشند و مدیریت زمان هم داشته باشند، مشکل خود تنظیمی افراد برطرف میشه. بهترین راه کار مبارزه با اهمال کاری ارایه تکنیک هاییه که به خود تنظیمی افراد کمک کنه.
ویژگی های افراد اهمال کار:
- مدام در حال کار با کامپیوتر و موبایل و بررسی شبکه های اجتماعی شان هستند.
- همیشه دیر (به قرار، کار، مدرسه، دانشگاه و …) می رسند.
- شروع کردن کارها براشون مشکله.
- همیشه از زیاد بودن کارها و مشغله هاشون گله می کنند.
- سیستم بخصوصی ندارند.
- کاری رو که شروع می کنند به پایان نمی رسونند.
- توی کارهاشون اولویت بندی ندارند.
- همیشه ذهنشون درگیره و انباشتگی ذهنی دارند.
- برای روز خودشون برنامه ریزی ندارند.
- اکثرأ فراموش کار هستند.
اهمال کاری به چه شکل هایی بروز می کنه؟
اهمال کاری به اشکال مختلفی بروز می کنه، برای همینه که ما متوجه اش نمیشیم و چون متوجه اش نمیشیم، نمی تونیم از پسش بر بیاییم و اون رو شکست بدیم.
اشکال مختلف اهمال کاری:
1 – کمال طلبی: اما هر کمال طلبی لزومأ اهمال کار نیست. بعضی افراد کمال طلب در حقیقت انسان های بسیار با نظم و سخت کوشی هستد، ولی به صورت کلی یکی از اشکالی که اهمال کاری سراغمون میاد، به صورت کمال طلبیه.
افرادی که کارشون رو عقب می اندازند و به دنبال زمان مناسبی می گردند تا کار خودشون رو با یک کیفیت بهتری انجام بدن و اغلب هم اون زمان اصلأ فرا نمیرسه، در واقع این اشخاص دچار کمال طلبی هستند.
2 – تردید در توانمندی ها:
افرادی که در مورد توانمندی های خودشون تردید دارند معمولأ افراد مضطربی هستند. اگر فردی در تصمیم گیری تردید داره و این هم باعث اهمال کاری شده، به دلیل محدودیت در توانمندی ها و عدم آگاهی کافی و فقر اطلاعاتی این افراده که بهتره اطلاعات بیشتری در اختیارشون قرار بگیره.
3 – ترس از شکست:
افرادی که می ترسند شکست بخورند، اهمال کاری رو به عنوان یک مکانیزم دفاعی برای محافظت از خودشون در برابر ترس از شکست انتخاب می کنند و این امر باعث اهمال کاریشون میشه. اگر ریشه های ترس رو شناسایی کنیم و به این افراد کمک کنیم از اهمال کاری دور می شوند.
4 – ترس از موفقیت:
به دلیل اینکه کسانی که دور و بر این افراد هستند، توقع بالایی رو نسبت به این اشخاص ایجاد کردند. این افراد برای اینکه نمی توانند به اون موفقیت ها برسند و توانمندی این کار رو در خودشون نمی بینند کلأ عقب گرد می کنند و از انجام دادن کار منصرف می شوند. اگر این مورد رو خوب شناسایی کنیم میتونیم از اهمال کاری جلوگیری کنیم.
5 – اهمال کاری در اشتباه شناختی:
دیدیم بعضی از ما به این نتیجه میرسیم که کارهای لحظه آخری یا همون دقیقه نودی بهتر انجام میشه، چون استرس کمتری داریم و این استرس بدن ما رو در حالت پر انرژی بودن و برانگیخته بودن نگه میداره. در این حالت به خاطر استرس مثبت ما از اهمال کاری به عنوان یک استراتژی انتخاب و استفاده می کنیم که ممکنه این استراتژی در کوتاه مدت جواب بده، اما در بلند مدت این استرس های کوچک به استرس مزمن تبدیل میشه و باعث به خطر افتادن سلامت جسم و روان ما میشه.
6 – برنامه ریزی مناسبی ندارند:
معمولأ افراد اهمال کار، کارهایی که مربوط به برنامه ریزی هست رو به درستی انجام نمیدن و هیج تصویر واضحی از برنامه ندارند و نمی توانند کاری رو شروع کنند. بنابر این دچار اهمال کاری میشن.
7 – افسردگی:
در بسیاری از افراد، افسردگی خفیف باعث کاهش سطح انرژی و در نهایت تنبلی میشه. فرد افسرده انرژی لازم رو برای انجام کار نداره.
8 – مدیریت زمان ضعیفی دارند:
برخی از افراد اهمال کار به دلیل اینکه افراد منظم و وسواسی ای هستند و نظم درونی اون ها با بی نظمی های بیرون مطابقت پیدا نمی کنه بخاطر عدم وجود انعطاف پذیری دچار اهمال کاری میشن. پس فقط این گونه نیست که مدیریت زمان خوبی نداشته باشند، اتفاقأ مدیریت زمان خیلی خوبی هم دارند اما به لحاظ عدم تطابق خودشون با بی نظمی بیرونی فرآیند مدیریت زمان در این اشخاص دچار اختلال میشه.
9 – در قالب صفات شخصی:
افرادی که وابستگی شدیدی به جایزه و پاداش دارند، افراد محاسبه گر اونم به صورت افراطی، افرادی که در حاشیه امن خودشون هستند و افرادی که اهل ریسک و تجربه های جدید نیستند مستعد اهمال کاری بیشتری هستند. چرا؟ برای اینکه این افراد دوست دارند بدون هیچ تلاش و زحمتی به خواسته های خودشون برسند. برای همینه که کارهای اصلی خودشون رو به آینده موکول می کنند تا بلکه کسی پیدا بشه و استعدادهای اون ها رو کشف کنه.
